Pierwotnie zlokalizowana była prawdopodobnie w nawie północnej po zachodniej stronie korpusu katedry, po 1861 roku wmurowana w południową ścianę tzw. górnego chóru. Szary wapień zbity, rytowany, wym. 162 x 57 cm, po 19 września 1417 roku.

Przed 1652 rokiem płyta znajdowała się: “Locus, in guo Bohemi exules conciciones haberunt” za Caspar Stein, Memorabilia Prussica…, s. 229 (Miejsce, w którym czescy wygnańcy mieli kazania, miejsce to wg tradycji znajdowało się w zachodniej części korpusu nawowego.).

W prostokątnym polu płyty, rozmieszczona wzdłuż inskrypcja:

M (a) g (iste) r johan (e) s ma (r) ie (n) werd (er) sac (re) teologie / p (ro) fessor felicis matris dorothee novissimus confessor obiit/ anno Mccccxvii me/nsis xix septembris

Mistrz Jan z Kwidzyna, profesor świętej teologii, błogosławionej matki Doroty ostatni spowiednik, zmarł roku 1417 dnia 19 września.

Johannes Marienwerder, Jan z Kwidzyna (ur. 1343, zm. 1417) – teolog, kanonik kapituły pomezańskiej, przedstawiciel praskiej devotio moderna (uczeń mistrza Henryka de Oyta), najwybitniejszy teolog pruski. Opiekun duchowy i spowiednik bł. Doroty w Kwidzynie, mocno zaangażowany w jej proces kanonizacyjny oraz promocję jej kultu, autor jej żywota i szeregu pism, dotyczących jej mistyki, a także traktatów teologicznych i pastoralnych.

J. Raczkowski